Κρύα ανέκδοτα

Ήταν τρεις φίλες, η Άννα, η Βαρβάρα και η Γωγώ.
Αυτές λοιπόν οι τρεις φίλες, πήγαιναν κάθε απόγευμα για καφέ.
Ένα απόγευμα λοιπόν λέει η Άννα: –
»Κορίτσια, δεν θα πιστέψετε τι μου συνέβη χθες.
Ήρθε ο Ανδρέας αργά από την δουλειά του, κατασκοτωμένος από την κούραση και του λέω:
– »Πήγαινε μωρό μου να κάνεις ένα κρύο μπάνιο κι έλα εδώ, να σε ξεκουράσω εγώ.» Kι έτσι έγινε.
Mέχρι να βγει από το μπάνιο, εγώ είχα φορέσει ότι πιο πρόστυχο εσώρουχο
είχα και τον περίμενα. Μόλις βγήκε, του τραβάω την πετσέτα του, τα πιάνω και του λέω:
– »Mωρό μου, τι κρύα αρ….. είναι αυτά που έχεις? Έλα εδώ να σου τα ζεστάνω εγώ.»
Kι έγινε κορίτσια της τρελής μέχρι το πρωί! – »Θα το δοκιμάσω κι εγώ», λέει η Βαρβάρα.
Την επόμενη μέρα λοιπόν, βρίσκονται πάλι οι τρεις
φίλες και κατενθουσιασμένη η Βαρβάρα τους λέει:
– »Άννα είχες απόλυτο δίκιο.
Έκανα ακριβώς το ίδιο και είχε… φοβερά αποτελέσματα. Ήρθε χθες ο Βασίλης από τη δουλειά, ψόφιος από την κούραση. Και του είπα:
– »Πήγαινε μωρό μου να κάνεις ένα κρύο μπάνιο κι έλα εδώ σε εμένα να σε ξεκουράσω.»
Mέχρι να βγει από το μπάνιο, φόρεσα ότι πιο πρόστυχο βρήκα μπροστά μου και μόλις βγαίνει
από το μπάνιο, του τραβάω την πετσέτα, του τα πιάνω και του λέω: –
»Mωρό μου, τι κρύα αρ….. είναι αυτά που έχεις? Έλα εδώ να σου τα ζεστάνω.»
Kι έγινε της κόλασης μέχρι το πρωί. Tότε, σκέφτηκε και η Γωγώ: –
»Γιατί μόνο αυτές? Θα δοκιμάσω κι εγώ!»
Την επόμενη μέρα λοιπόν, θα ξαναβρίσκονταν οι τρεις φίλες. Η Βαρβάρα όμως είχε αργήσει.
Κάποια στιγμή, μετά από πάρα πολύ ώρα, έρχεται η Γωγώ, μαύρη από το ξύλο, γεμάτη μελανιές και γδαρσίματα.
– »Τι έπαθες καλέ?», τη ρωτάνε οι φίλες της. – »Να, εχθές όταν ήρθε ο Γιάννης από την δουλειά, πεθαμένος από την κούραση, του λέω: –
»Πήγαινε μωρό μου να κάνεις ένα κρύο μπάνιο και έλα μετά εδώ σε εμένα να σε
ξεκουράσω.» Eν τo μεταξύ, φόρεσα ότι πιο πρόστυχο είχα στο σπίτι (Σνιφ-σνιφ)
– »Ε, ωραία και μετά τι έγινε?» – »Μόλις βγήκε από το μπάνιο, πάω κοντά του, του τραβάω την πετσέτα και του λέω:
– » Μωρό μου, γιατί έχεις ζεστά αρ…..? O Aνδρέας και ο Bασίλης τα είχαν κρύα!

Ελβετική ναυτιλία

Σε ένα συνέδριο στην Ελβετία συναντιέται ο Έλληνας Πρωθυπουργός με τον Ελβετό Υπουργό Ναυτιλίας και τον Έλληνα τον  πιάνουν τα γέλια.
– Μα γιατί γελάτε; τον ρωτάει απορημένος ο Ελβετός Υπουργός.
– Μα είναι δυνατόν να έχετε Υπουργείο Ναυτιλίας χωρίς θάλασσα;  λέει ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Και του απαντάει ο Ελβετός :
– Ενώ εγώ όταν είδα πως έχετε Υπουργούς Οικονομίας, Παιδείας,Δικαιοσύνης και Υγείας, γέλασα;

Λίγα λόγια

Αποφασίζει ένας τύπος να μονάσει και μετά απο πολύ ψάξιμο βρίσκει και αυτός μια μονή να αποσυρθεί. Εγκαταλείπει τον κόσμο και τελικά μια μέρα μπαίνει μέσα στην μονή. Βρίσκει πολλούς ακόμα μοναχούς που όλοι τον βλέπαν και του κουνούσαν το κεφάλι χαμογελώντας.
– «Γειά σας», «Καλημέρα», έλεγε αυτός και πάλι οι μοναχοί του κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά, χωρίς να μιλάνε.
Με τα πολλά βρίσκει τον υπεύθυνο της μονής ο οποίος τον καλωσόρισε θερμά. Με την κουβέντα λοιπόν ο τύπος δεν κρατήθηκε και ρώτησε τον ηγούμενο γιατί κανείς δεν του μιλάει και ο ηγούμενος απάντησε:
– «Α, ναι. Λοιπόν τέκνον μου, στην μονή μας πιστεύουμε ότι η πραγματική γαλήνη έρχεται με την απόλυτη σιωπή. Να ξέρεις λοιπόν ότι εδώ πέρα αφού αποφάσισες να μονάσεις σου επιτρέπονται μόνο 3 λέξεις κάθε 5 χρόνια. Είσαι έτοιμος να δεχθείς αυτήν την δοκιμασία;»
Τι να κάνει και ο τύπος δέχτηκε και έτσι ξεκίνησε να μην μιλάει καθόλου.
Πέντε χρόνια αργότερα πλησιάζει τον ηγούμενο και του λέει:
– «Κρεβάτι… Πολύ σκληρό…»
– «Ααααα…» λέει ο ηγούμενος, «»ο δρόμος για την σωτηρία σου είναι δύσκολος και επίπονος. Αλλά συνέχισε τέκον μου. Τα πας πολύ καλά…»
Τι να κανει και ο τύπος συνέχισε…
Πέντε χρόνια αργότερα πλησιάζει πάλι τον μοναχό και του λέει:
– «Φαγητό… Πολύ χάλια…»
Ξανα τα ίδια ο ηγούμενος…
– «O δρόμος για την σωτηρία σου είναι δύσκολος και επίπονος. Αλλά συνέχισε τέκον μου. Τα πας πολύ καλά…»
Πέντε χρόνια αργότερα ο τύπος ξαναπλησιάζει τον ηγούμενο και του λέει αγανακτισμένος:
– «Την κάνω… Γειά…»
Οπότε ο ηγούμενος απαντάει…
– «Το περίμενα. Όλο παράπονα ήσουν…»

Παρανοήσεις

Ένας παπάς κι ένας καλόγερος στέκονται στην άκρη του δρόμου κρατώντας ένα
πανώ που γράφει:
«Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε δρόμο πριν να είναι πολύ αργά!»
Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω απ το
παράθυρο και φωνάζει:
-Τραβάτε σπίτια σας μουρλοπαπάδες, και πατάει γκάζι .
Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και ακούγεται φρενάρισμα και στο τέλος ένα
τρομερό τρακάρισμα, οπότε γυρίζει ο παπάς στον καλόγερο και λέει:
-Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να γράψουμε καλύτερα: «Προσοχή, πεσμένη γέφυρα»;

Ποιός σώζεται;

– Πέφτει ένας μετεωρίτης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ποιός σώζεται;
– Η Ελλάδα!

Γιατί στην κορυφή του Χριστουγεννιάτικου δέντρου βάζουμε το αγγελάκι;

Η παράδοση αυτή ξεκίνησε από το σπίτι του Άγιου Βασίλη κάποια χριστούγεννα:
Είναι Χριστούγεννα, και ο Αι-Βασίλης κάθεται με τη γυναίκα του στο τζάκι. Κάποια στιγμή σηκώνεται και αρχίζει να βάζει τα δώρα στο σάκο του για να τα μοιράσει. Ξαφνικά η γυναίκα του τού λέει:
-Μα, πάλι θα φύγεις; Κάθε Χριστούγεννα θα έχουμε τα ίδια; Δε θα περάσουμε μια φορά κι εμείς Χριστούγενν…α μαζί, σαν όλες τις οικογένειες;
-Δεν μπορώ να μην μοιράσω δώρα στα παιδιά…, λέει ο Αι-Βασίλης

-Δεν με νοιάζει… Σαν γυναίκα σου κι εγώ, θέλω να περάσουμε Χριστούγεννα μαζί… Και να το ξέρεις, αν φύγεις θα βρεις την πόρτα κλειστή και εμένα να με ξεχάσεις από γυναίκα σου!!!
-Μα… Σε παρακαλώ, σοβαρέψου… Δεν είναι πράγματα αυτά.
-Δε με νοιάζει τίποτα!!
Νευριασμένος ο Αι-Βασίλης αρχίζει να πετάει με δύναμη τα δώρα μέσα στον σάκο του μουρμουρίζοντας. Σε κάποια στιγμή χτυπάει το κουδούνι…
-Ποιος να είναι τέτοια ώρα;;;, λέει νευριασμένος, πάντα, ο Αι-Βασίλης και πηγαίνει να ανοίξει την πόρτα. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει ένα αγγελάκι να του λέει:
-Γεια σου Αι-Βασίλη, έφερα το δέντρο… Πού να το βάλω;;

Γενναιόδωρος γιατρός

Ο γιατρός λέει στον ασθενή δίνοντας του τον λογαριασμό:
«Αν δεν κάνεις αυτές τις θεραπείες που σου προτείνω, έχεις μόνο 3 μήνες ζωής.»
Ο ασθενής απελπισμένος, κοιτάζοντας τον λογαριασμό, λέει:
«Θεέ μου. Κοίτα πόσο ακριβά είναι αυτές οι εξετάσεις!! δεν πρόκειται να καταφέρω να βγάλω τόσα λεφτά σε 3 μήνες … »
«Καλά, καλά, έχεις έξι μήνες ζωής»

Συμβουλές σε γυναίκες οδηγούς

1. Οι καθρέφτες του αυτοκινήτου δεν υπάρχουν για να φτιάχνετε το μακιγιάζ σας.
2. Η αριστερή λουρίδα δεν έχει όριο ταχύτητας 50 Χμ.
3. Η σωστή θέση οδήγησης δεν είναι αυτή που κολλάς το κάθισμα στο τιμόνι.
4. Υπάρχει και το φλας όταν θέλετε να στρίψετε.
5. Αργά δεν σημαίνει και με ασφάλεια.
6. Η ευθεία είναι πάντα ο συντομότερος δρόμος.
7. Το φρένο δεν είναι τηλέφωνο ..
8. Το τιμόνι υπάρχει για να στρίβετε, όχι για να τρίβετε το στήθος σας
9. Το ταμπλό δεν είναι σύνθετο ..
10. Η πίσω εταζέρα δεν είναι ράφι σε κουκλόσπιτο ..

Το πρόστιμο

Γυρίζει ο άντρας σπίτι και ψιθυρίζει στο αυτί της γυναίκας του:
-Σε θέλω εδώ και τώρα.
Ενθουσιασμένη αυτή, αρχίζει αυτή να γδύνεται. Την σταματάει όμως, την παίρνει από το χέρι και την πάει στο απέναντι πάρκο. Αρχίζουν τα γούτσου γούτσου αλλά εμφανίζεται ένας αστυνομικός και τους κόβει.
-Θα σας κόψω κλήση για προσβολή της δημοσίας αιδούς. 30€ σε εσάς κύριε και 100€ στην κυρία.
-Μα γιατί τόσα πολλά στη γυναίκα μου;
-Αυτή ήταν και χτες εδώ!!!

Κάτι δε μου παει καλά

Νυχτερινή βάρδια ο ταρίφας, μόνος στην πιάτσα περιμένει πελάτη. Ξαφνικά έρχεται μια κοπέλα ολόγυμνη, μπαίνει μέσα στο ταξί και του λέει:
-Πάμε Σύνταγμα.
Την κοιτάζει ο ταρίφας από πάνω μέχρι κάτω…ψιλοσκέφτεται, κάνει να ξεκινήσει και μετά από λίγο σταματάει.
Ξανακάνει δυο μέτρα σκεφτικός και ξανασταματάει αναποφάσιστος…
Αφού γίνεται αυτό και τρίτη φορά, του λέει η κοπέλα:
-Τι συμβαίνει δεν έχεις ξαναδεί γυμνή γυναίκα;
-Πως, έχω δει πολλές φορές γυμνή γυναίκα.. Πορτοφόλι δεν βλέπω όμως και ανησυχώ…!